Tuesday, June 28, 2011

నా కవిత్వం కేవలం మనిషికి డిఫెన్స్!- శేషేంద్ర

ఎక్కడ కేంపులోలికే కెమిలియాలు నిశ్శబ్ద
మాదురిమలో
నీలి నీలి కలలు కంటున్నాయో
ఎక్కడ చెట్లు యౌవనపు ఆకుల్ని
రాలుస్తున్నాయో
భూమి నాగరికతల్ని రాల్చినట్టు ,
ఆయూక లిప్టస్ అడవుల్లో పరుగిదదాంపద-

* * *

పోదాం పద ఆ అడువుల్లోకి
ఎక్కడ రాలే హేమంత పత్రాల మీద
సూర్యుడు మనిషికోసం
సందేశాలు రాస్తున్నాడో
ఆ అడువుల్లోకి -
* * *

ఆకాశం విసిరే పిడుగులకు
అడ్డం లేదు
నా వాక్యాలకు కాపలా లేదు
అరే అవి జూ నుంచి తప్పించుకున్న
సింహాలు
మనుషుల మీదకి దూకే
భయంకర ఓనమాలు

* * *

చంపి కొండల్లో పారేశిన వాడి శరీరం
రాగం కోసం బిగించిన ఫిడేలులా పడి వుంది
వాడినోరు పాడిన పాటలు
ప్రవహించే నదులు ఆగి ఆలకించేవి
చావులేని వాడ్ని చంపిన మూర్ఖులకు
తెలీదు
ఏ మృత్తిక పువ్వును మనిషికి కానుకగా
ఇచ్చిందో అది వాడి నిర్మాణంలో ఉందని
* * *

కోకిల పుస్తకాల నుంచి పారిపోయి
కొమ్మ ఎక్కిన గాన సామ్రాట్టు
చంద్రుడు ప్రణయాగ్నుల్లో కాల్చిన
పెసరట్టు
* * *

ఎవడు ఏడవగలడు
మరోకడికోసం!
అంతశక్తి ఎవడి కుంది
నీ కోసం ఏడ్చే వాడికి
నీవు ఋణగ్రస్తుడివి
మార్క్స్ కు ఈ శతాబ్దపు
అన్నార్తులందరూ
ఋణ గ్రస్తులు
* * *

వాడు ఎందుకు చస్తున్నాడనుకున్నావ్
ఆ అడవుల్లో అన్ని గాయాలతో-
వాడు ఎందుకు మరణిస్తున్నాడు!
ఎందుకంటే
వాడికి ఇవ్వబడిన ఆయుస్సు చాలదు
నూరేళ్ళకు బదులు వెయ్యేళ్ళు కావలి
మందులతో రాదు అమరత్వం
మరణంతో వస్తుంది
* * *





శబ్దాన్ని ఎవడు అలా ఎత్తాడు
ఒక మధు పాత్రలా
అతడు కవి అయి వుంటాడు
ఒక గీతికతో ఈ వసంతరుతువుకు
ప్రారంభోత్సవం చేసిందెవరు
అది కోకిల అయి ఉంటుంది
సూర్యుడు దున్నుకుంటూ వస్తాడు
మన ప్రాతఃకాల స్వప్నంలోకి
నక్షత్రంలా నగ్నమైన ఆమె తనువూ
చేపలా వస్తుంది
నా అరచేతిలోకి-
* * *

కొండలు కొండలే చేధిస్తున్నారు
అరే నీళ్ళ నెంత భాదిస్తున్నారు
డాములు కట్టి కాలువలు త్రవ్వి
ఆకలి తరపున సృష్టితోనే వాదిస్తున్నారు

* * *

సముద్రమైన మనిషిలో నుంచి
సత్యం ఎండిపోవడం చూస్తే
ధరిత్రి మీద
సముద్రాలూ ఎండిపోతాయని
భయమేస్తుంది
పర్వతాలు పారిపోతాయని
భయమేస్తుంది
వృక్షాలు పుష్పవతులై నడిచే రోజు
రాదని భయమేస్తుంది


* * *

మెదడు లేని క్యాబేజీ వాడి తల
నగరాల్లో ఉన్న కాలేజి వాడి వల
వాడు బంగాళాఖాతంలా నోరు
తెరచి ఆవులిస్తాడు
మాటల చెత్త కుప్పలు సృష్టిస్తాడు
త్రవ్వగా త్రవ్వగా
మొహంజోదారోలో కుండపెంకులా
వాడి పుస్తకాల దిబ్బల్లో
ఎక్కడో ఒక పోయెం-
* * *


జీవన భాషలో చెట్టు ఒక
ఛాయామయ విరామం
ఎక్కడ చేరి పక్షులు మనుష్యులు
నిశబ్దాలై కలలు కంటారో-
దాన్ని విరిచి గొడ్డలి చేయకు
దాన్ని ఉరికంబం చేయకు
దేశపు వీరత్వాన్ని దానికి వేలాడదీయకు

* * *

జీవించిన వాడు పళ్ళుగా ధాన్యంగా
మారిన భూమిని తింటాడు
మరణించిన వాడు
వట్టి భూమినే తింటాడు

* * *


ఏ నక్షత్రం కోసం
నిరీక్షిస్తూ
నా పాటలన్నీ పాడేనో
అది ఈ దేశం మీద
ఉదయించనే లేదు
ఎగిరి పోయింది
మా వయస్సు మాత్రం
వాలి పోయిన ఆకాశంలో
ఒక పక్షిలా-
* * *

అరే ఈ కోకిలలు పాడుతున్నాయే
వాటికి మా కన్నీళ్ళు కనిపించవా ఏమిటి!
ఒంటి మీద వసంతం పూసుకున్న వాడికి
గుండెల్లో జీవన పోరాటాలు ఉండవాఏమిటి!
* * *

మీకు కావాలి
పుస్తకాల్లో ఉండే చంద్రుడూ
ఆకాశమూ
కారణం మీ భవనాలూ
మిమ్మల్ని ఆకాశం నుంచి
విడదీశాయి
చలికాలంలో కూడా
చందమామ ఆకాశము
మాతో కలిసే ఉంటాయి
చలికి చనిపోయిన మా పిల్లలు
చంద్రలోకం వెళ్లి ఆడుకుంటారు
* * *




ఎవడి చేతనలో విమాన దాడులు
జరుగుతాయో
నగరాల భారీ గోడలు
బాంబుల వర్షాల్లో కూలుతాయో
సైన్యాల బూట్లు ఎవడి జీవన పేజీలమీద
నడుస్తాయో
దేశాల ఇనపతీగెలు చెల్లాచెదరై పోతాయో
ఎవడి గుండెల్లో
మానవ రక్తం గొంతులెత్తి విలపిస్తుందో
ఎవడి మెదడులో నక్షత్రం బ్రద్దలౌతుందో
వాడే పద్యాల పితామహుడు-
* * *

సముద్రం ఒకడి కాళ్ళ దగ్గర కుర్చుని మొరగదు
తుఫాను గొంతు చిత్తం అనడం ఎరుగదు
పర్వతం ఎవడికి వంగి సలాం చేయదు
నేనింత పిడికిడు మట్టె కావొచ్చు
కానీ కలమెత్తితే నాకు
ఒక దేశపు జెండా కున్నంత పొగరుంది
* * *

నవ్వు మొహాన రాశిన వాళ్ళని చూస్తే
నా చెయ్యి బాంబు కోసం వెతుకుతుంది
వాళ్లకు నవ్వేంతటి సుఖం ఎలా దొరికింది
ఈ దేశంలో:
ఈ దేశంలో వంగే వాడికి
వంగి సలాం చేసే వాడు పుడుతున్నాడు
జాగ్రత్త:
ఈ లక్షణం తల యేత్తిందంటే
ఆకాశంలో తోక చుక్క పుట్టిందన్నమాటే

* * *
నా అవయవాలకు నీచంగా వంగే
భంగిమలు తెలీవు - నేను సత్రగ్రహిని
నా కశ్మల శరీరాన్ని దగ్ధం చేసుకుని
తప్త హిరణ్య ద్రవంగా ప్రవహిస్తున్నాను
నా దేశపు రహదారుల్లో -
రండి నాతో కలిశి.

Wednesday, June 22, 2011

నామిని నిజంగానే పుడింగే (పుస్తకం.నెట్ లో జంపాల గారి సమీక్షకు నా స్పందన )

ఏ గొప్ప ఆదర్శాల గురించి నామిని ఎప్పుడు  మాట్లాడలేదు ఏ కథలోనూ తను పాటకుల మీద పెమానం చేసి "నేను నూటికి ఇన్నూరు శాతం సత్తె పెమనికంగా సెప్తుండా నేను   సత్తె అరిచ్చేన్ద్రుడ్ని అని రోమ్మిరుస్కుని నిలబడింది లా.    
                                                     నా నంగి చేష్టలు, నా జుటాతనాలు, నా లోబి తనాలు,నా తాగుబోతు బుద్ధి, నా దొంగతనాలు అని తను వొంగొంగి దణ్ణాలు పెట్టుకున్న సందర్బాల గురించి సూళ్ళురుపేట, రాజంపేట లో తనని నలగోట్టిన సంగతిని  రాసుకున్నాడు గాని నిక్క నీలుక్కుని బిర్ర బిగుసుకుని ఫోటోకి ఫోజిచ్చుకోల కదా   ఇంకా ప్రముఖ రచియిత వంశి తన "పసల పూడి పులిసిన పులుసుని" నాలికి మిందేస్కుని అ టేస్ట్ మింద ఒక టెక్స్ట్ మెస్సేజ్ పంపమని  సేత పోరిన నామిని కలం యవన్న వొంగిదా?
బాపు చేత ఫోన్ చేయిస్తే  మాత్రం బాపు కాదు వాళ్ళ  బాబు చెప్పిన మరి నామిని అంటే మొగాలయే కదా  మళ్ళా రెకమండేషన్లు అంటే మా వోడికి అరికాలు మంట నేత్తికేక్కధ మరి. (ఇల్లేరమ్మ కథలేసినాడంటే కుసింత అర్ధం ఉండాదప్ప సుసీలమ్మ పైగా నువ్వే నా గురువంది ఐన ఈ కేడి నాయాలు తన పేరుని మాత్రం యేస్కోనీల కద అ యమ్మ పుస్తకంలో) నామిని కల్పనా సాహిత్యం రాయలేడు అని ఒక విసురు కల్పనా సాహిత్యం అందురు ఎలాగబెడతాఉండారుగదా ఏందీ భూమి పుట్టినప్పట్నుండీ ...

ఇట్ట ఇలావరిగా పక్కకు పిల్చుకేల్లి నా ఒక్కడితోనే తోనే మాట్లాడతున్నట్టు ఎవోక్కడు అన్న మనకు చెప్పినాడ కథలు  అని.. శైలి కంటే వస్తువే ముఖ్యమా? ఇప్పటిదాకా తెలుంగు సాహిత్యం తన చూపులు సారించని వస్తువులు ఉన్నాయా జంపాల  గారు? అయిన నామిని ని మీరుగాని నేనుగాని తన బుక్స్ ఇష్టంగా చదివే వారందరూ నచ్చేది తన శైలినే కదా? అచ్చరం పొల్లుబోకుండా కయ్యిల్లో ఊర్లల్లో  అచ్చరం మొకం చూడని వాళ్ళు మాట్లాడే మాటల్ని అచ్చులోకి దింపిన విలేజ్ బెమ్మ కదా సా.  నామినంటే.

         ఉడికాయో లేదో అని వేడి వేడి అవుర్లోంచి ఎత్తుకు తిన్న వేరు శేనక్కాయలా  లేవ?లేత తాటి ముంజులలో నీళ్ళ ను జుర్రుకుని ముంజుని తిన్నట్టులేదా దాని చుట్టూ ఉన్న వొగరు తపక ని ఉసేసినట్టే  జ్యోతి లో తప్పుడు లెక్కలు సుసీలమ్మ కంప్యూటర్ సంగతిని ఉసేసి సామాన్యుడి ఆనందాన్ని ఆస్వాదించండి సా. నామిని లాంటి సేతురోడు లేని ఊరు ఊరే కాదని నా ఇన్నపం.

కథంటే సేప్పినట్టు ఉండాలే కానీ రాసినట్టే ఉండకూడదనే మాట తెలుగచ్చరం పోయేదాకా నిలబడే మొగలాయ్ మాట కదా..ఇప్పటి దాక యేన కొడుకు సేప్పినాడో ఇంత నికార్సుగా.." అ గుడిసెలో కిరసనాయులు దీపం ఆరు సబ్జెక్టులు ఫెయిల్ అయి పోయిన పదో తరగతి కుర్రాడిలా బిక్కు బిక్కు మంటోంది"... అన్న పోలికని మనోడు ఎదిరించి నాడంటే నాకెంత సంతోషమో మాటల కందట్లేదురా నాయనలారా అమ్మలారా..కాకపోతే కిరసనాయులు దీపం కి తగులుకుని ప్రాణం కోటకలాడతున్న  రెక్కలున్న ఏ పురుగో దోమో ఈగో  అని రాయొచ్చు కద.  రావి శాస్త్రి , కేశవరెడ్డి మింద నామిని విసుర్లకి నాకు శాన కులుగ్గానే ఉండాది..హాయిగా వల్లిరుసుకుని అవులించినట్టే...... నామిని ఈ రోజున కోత్తగా అర్ధం అవడం ఏంటో నాకు పూర భోదపడట్ల..పచ్చనాకు సాక్షి గా చదివిన బుర్రున్న పెతోడికి యిట్టె తెలిసి పోవల్న్నే కానీ తెలియకపోతే మళ్ళ ఇకొక తురి చదవాలా.నామిని రాసిన కతలు అనేకంటే సెప్పె కతలంటేనే మరేద నాకు వాళ్ళమ్మతో కలిసి చేసిన జుటా పనులు జూస్తే తెలిద అని  వీళ్ళకి అని నాకు ఒకటే ఆచ్చేర్యంగ మనోఎద గా ఉండాదప్ప ..........  
నాకు చిన్నప్పుడు ఒక కల వచ్చేది అదేంటంటే నేను చెప్పుల్లేకుండా మట్టిలో ఓ అంట ఆడుకుంటూ దుమ్ములో కాలితో నాగల్లగా దున్నుకుంటా పోతుంటే రుపాయి బిళ్ళలు వచ్చేవి అట్టా ఎన్ని గేలకత ఉంటె అన్ని.. ఈ రకంగా ఎవురికన్నా డాలర్లు  దొరకతా ఉండయనుకునే అడిగాడేమో ఐన ఎన్జీ ఓ లు  జెపి కంటే పిల్లలో జీకే పెంచుతాననే నామినే బెటర్ కద .....ఛా..నాశినం ఈ మాటగూడ నాతో చెప్పించాల ఏందీ..