నీ రూపాన్నే...

వెలసిన ఈ చిత్రాలన్నీ
నీ చూపులకోసం తపించినవే..
మొగబోయిన ఈ గొంతు పాడింది
నీ పాటలనే
దైన్యం నిండిన ఈ కళ్ళు తడమాలనుకున్నది
నీ రూపాన్నే...

ఎన్ని రోజులో

ఎన్ని రోజులో
ఈ ఎడారి
పయనం
జ్ఞాపకాల అలజడికి
జడిసిన నా హృదయం
ఇపుడు ఆగిని నాకు చింత లేదు
ఎందుకంటే
నీలో చిగురించి
పూయిస్తుందనే.....

రావా ఒక ఉప్పెనలా!

ఎలా ఉన్నావ్?
నీరు లేని సముద్రంలా..
జాబిల్లి లేని ఆకాశంలా..
ప్రతిమ లేని గుడిలా..
నువ్వు లేని నేనులా..ఉన్నావా..???

నీటి చుక్కకు అంగలార్చే
చివురు టాకుల ఉన్నాను
గొంతెండిన ఎడారి
బాటసారిలా ఉన్నాను...
పుష్పించని మొక్కలా ఉన్నాను.
కోయిల గొంతులో మార్ధవ్యాన్ని
గ్రోలలేని అచేతన లో ఉన్నాను..
రావా ఒక ఉప్పెనలా
కుచించుకు పోతున్న
ఈ ప్రపంచం నుండి
నీ లోకంలోకి తిసుకేల్లవు..??

క్షమ వీరస్య భూషణం.

క్షమ వీరస్య భూషణం.
...ఒకవేళ పిరికితనానికి, హింసకి మధ్య ఎంపిక ఉండే పక్షంలో .. నేను హింసనే పాటించమనే చెపుతానని నానమ్మకం. 1908 లో నేను అత్యంత దారుణమైన దాడికి గురైన విషమసమయంలో , అక్కడ ఉండి ఉంటె ... తాను ఏం చేసి ఉండాల్సిందని నా పెద్ద కొడుకు నన్ను అడిగాడు. నేను చస్తుంటే వదిలేసి ... అక్కణ్ణించి పారిపోవాల లేక తాను కోరుకుంటున్నట్టు బలాన్ని ప్రయోగించి .. నన్ను నేను రక్షించాలా. హింసని ప్రయోగించిన సరే .. నన్ను రక్షించడమే తన ధర్మమని నేను అతనికి  చెప్పాను.
   ...తన గౌరవానికి భంగం కలిగేటప్పుడు పిరికితనంతో , నిస్సహాయమైన సాక్షిగా.. మారడం లేదా మిగలడం కంటే, తన గౌరవం కాపాడుకోవడానికి భారత దేశం ఆయుధాలు చేపట్టాలనే నేను భావిస్తాను.
ఐతే హింస కంటే  అహింస మహోన్నత మైనదని నా విశ్వాశం. క్షమ అనేది శిక్ష కంటే పౌరుషమైనదని నా నమ్మకం.  క్షమ వీరస్య భూషణం ( క్షమ అనేది వీరుడికి అలంకారం). శిక్షించే సామర్ద్యం ఉన్నప్పుడే ... వదిలి పెట్టడం క్షమ అనిపించు కుంటుంది. నిస్సహామైన ప్రాణి క్షమించినట్టు నటించడం అర్ధం లేనిది. పిల్లి చేతిలో ... ముక్కలు ముక్కలుగా చీల్చి చంపబడే ఎలుక, ఆ పిల్లిని ఎలా క్షమించగలదు. ఐతే భారతదేశం నిస్సహామైనదని నేను భావించటం లేదు. నన్ను కూడా నేను నిస్సహామైన ప్రాణి అనుకోను. నా శక్తినీ, భారత దేశపు శక్తినీ కూడా మరింత మంచి ప్రయోజనానికి వినియోగించాలని నేను భావిస్తున్నాను. నన్ను అపార్ధం చేసుకోవద్దు. బలం అనేది భౌతిక సామర్ద్యం నుంచి రాదు. అది అజేయమైన సంకల్పం నుండి వస్తుంది.
  ... భారత దేశంలో నూరు వేలమంది ఇంగ్లిషువాళ్ళు మూడు వందల మిలియన్ల ప్రజానీకాన్ని భయపెట్టనవసరం లేదని, మనం అర్ధం చేసుకుంటే సరిపోతుంది. కచ్చితమైన క్షమ అంటే అర్ధం మన బలాన్ని గురించి కచ్చితమైన ఎరుక అనే. వికసిత క్షమ నుంచి .. మహత్తర శక్తి తరంగం మనలో ప్రవేశిస్తుంది. ఇక్కడ విషయాన్ని నేను స్పష్టంగా చెప్పలేక పోతుండటం పట్ల నాకు అంత పట్టింపు లేదు. ఆగ్రహం, ప్రతికారేచ్చలను జయించడానికి, మనకి శక్తి లేనట్టుగా , మనం అధః పాతాళంలో ఉన్న్నట్టుగా భావించుకుంటున్నాం. శిక్షించే హక్కును  త్యజించడం ద్వారా భారతదేశం సాధించేదేంతో వున్నదని, నేను చెప్పితీరాలి. మనం చేయడానికి ఎంతో మెరుగైన పని ఉంది. ప్రపంచానికి మహత్తరమైన కార్యాన్ని చేసి చుపాల్సిఉంది.
     నేను దార్శికుడిని కాను. నేను ఆచరణాత్మక ఆదర్శవాదిని. అహింసామతం అనేది ఎవరో ఋషులకో, ప్రవక్తలకో కాదు. అది సామాన్య ప్రజానికానికి కూడా. అహింస అనేది మానవధర్మం. హింస అనేది మృగధర్మం.
   ...అందుచేత నేను, అత్యంత పురాతనమైన ఆత్మత్యాగ ధర్మాన్ని భారత దేశం ముందు ఉంచుతున్నాను. సత్యాగ్రహం కానివ్వండి, దాని కొమ్మలైన సహాయ నిరాకరణ, పౌర ప్రతిఘటన అనేవి కానివ్వండి... ఇవి కొత్తవేమీ కావు, బాధని ఓర్చుకోవడమనే ధర్మానికి కొత్త పేర్లు మాత్రమే. హింస కల్లోలాల మధ్య అహింసాధర్మాన్ని కనుగొన్న ఋషులు ఎవరైతే ఉన్నారో..వారు న్యూటన్ కంటే మేధా సంపన్నులు. వారు వెల్లింగ్ టన్ కంటే మహా యోధులు. ఆయుధాల ఉపయోగం స్వయంగా తెలిసిఉండీ, వాటి నిరుపయోగాత్వాన్ని అవగాహన చేసుకున్నారు. దస్సిపోయిన ప్రపంచానికి విముక్తి, అహింస ద్వారానే కానీ హింస ద్వార రాదని వారు భోదించారు.
     గతిశీలమైన స్థితి లో ఉన్న అహింసకు అర్ధం ఎరుకతో బాధల్ని ఓర్చుకోవదమనే, ఆహిస అంటే, చెడు చేసే మనిషి దుష్ట సంకల్పం ముందు సాగిలపడటమని అర్ధం కాదు. ఒక పీడకుడి దుష్ట సంకల్పానికి ప్రతిగా, తన ఆత్మని మొత్తం బరిలోకి నిలపడమే ఆహింస అంటే. మన ఉనికికి సంబంధించిన ఈ నియమానికి బద్దులమై పనిచేసేటప్పుడు, తన గౌరవాన్ని, తన ధర్మాన్ని, తన ఆత్మని కాపాడుకోడానికి.. ఒక అధర్మ సామ్రాజ్య శక్తిని ధిక్కరించడం, దాని పతనానికి, లేదా పునర్నిర్మాణానికి పునాది వేయడం, ఒక ఒంటరి వ్యక్తికైనా సాధ్యమే అవుతుంది.
భారత దేశం బలహీనంగా వున్నది కాబట్టి ... అహింసని పాటించమని నేను వాదించడం లేదు. భారత దేశం తన శక్తి పట్ల, సామరస్యం పట్ల, ఎరుకతో అహింసని  పాటించాలని నేను కోరుతున్నాను.
''భారత దేశం బలహినంగా వున్నది కాబట్టి..ఆహింసని పాటించమని నేను వాదించడం లేదు.భారత దేశం తన శక్తి పట్ల,సామర్థ్యం పట్ల ఎరుకతో ఆహింసని పాటించాలని నేను కోరుతున్నాను.తన శక్తిని గుర్తించడానికి..,తనకి ఎటువంటి ఆయుధ  శిక్షని

అవసరమని ఎందుకనిపిస్తోందంటే, మనని కేవలం మాంసపు ముద్దలుగానే మనం భావింకోవడం వల్లనే,అని అనిపిస్తోంది.తనకి ఆత్మ ఉన్నదని..భరత దేశం గుర్తించాలి.ఆ ఆత్మ ఎన్నటికి నశించదని,భౌతికమైన బలహీనతలన్నింటిని అధిగమించి ..విజేతగా ఉదయించగలదనీ,యావ                భౌతిక శక్తినీ దిక్కరించగలదనీ అర్థం చేసుకోవాలి.ఆచరణ వాదిని కాబట్టి,రాజకీయ ప్రపంచంలో ఆధ్యాత్మిక జీవనానికి ఉన్న ఆచరణాత్మకతను భారతదేశం గుర్తించేంత వరకూ నేను   వేచివుండలేను.
ఇంగ్లీషు వాళ్ళు మర తుపాకుల ముందు,టాంకుల ముందు,విమానాల  ముందు..భారత దేశం తనకి తాను బలహినురాలిగా,నిర్వీర్యురాలిగా భావించుకుంటోంది.బలహీనత నుంచే..తాను 'సహాయ నిరాకరణ 'పాటిస్తోంది.అయినప్పటికీ అది ఫలితా మిచేదే.'సహాయ నిరాకరణ'ను తగినంత మంది పాటిస్తే అది,ఎముకల్ని పిండిచేసే ...బ్రిటిష్ అధర్మ పాలన భారం నుంచి దేశాన్ని విముక్తి చేసేదే.భారత దేశం ఖడ్గధర్మాన్ని పాటిస్తే.తాత్కాలిక విజయాన్ని సాదింవచ్చు.అప్పుడు భారత దేశం నా హృదయాన్ని గర్వకారణం కాకుండా పోతుంది.నేను భారత దేశానికి కట్టుబడ్డాను.ఎందుకంటే,నా సర్వమూ ఆమె నుంచి వచ్చిందే .ఆమె ప్రపంచానికి సాధించి చూపాల్సిన కార్యం వున్నదని...నేను అక్కడ లేనట్టుగా కాకూడదని ఆశిస్తున్నాను.నా మతానికి ఎటువంటి భౌగోళికమైన సరిహద్దులూ లేవు.దానిపై నావిశ్వాసం సజివమైనదైతే...,అది భారత దేశం పైన భారతదేశం పైన నాకున్న ప్రేమను గెలిచేలా చేస్తుంది. yavathprapamcham  
                                                                                                                                                                                                              -మహాత్మా గాంధీ
[1920 లో గాంధీజీ వ్రాసిన సుప్రసిద్ధ వ్యాసం 'డక్ర్టిన్ ఆఫ్ స్వర్డ్ 'నుంచి ]

పోదాం పద

పోదాం పద ఆ అడువుల్లోకి

ఎక్కడ రాలే హేమంత పత్రాల మీద

సూర్యుడు మనిషికోసం

సందేశాలు రాస్తున్నాడో
ఆ అడువుల్లోకి -

నా కవిత్వం కేవలం మనిషికి డిఫెన్స్!- శేషేంద్ర

ఎక్కడ కేంపులోలికే కెమిలియాలు నిశ్శబ్ద

మాదురిమలో

నీలి నీలి కలలు కంటున్నాయో

ఎక్కడ చెట్లు యౌవనపు ఆకుల్ని

రాలుస్తున్నాయో

భూమి నాగరికతల్ని రాల్చినట్టు ,

ఆయూక లిప్టస్ అడవుల్లో పరుగిదదాంపద-

* * *

పోదాం పద ఆ అడువుల్లోకి

ఎక్కడ రాలే హేమంత పత్రాల మీద

సూర్యుడు మనిషికోసం

సందేశాలు రాస్తున్నాడో

ఆ అడువుల్లోకి -

* * *

ఆకాశం విసిరే పిడుగులకు

అడ్డం లేదు

నా వాక్యాలకు కాపలా లేదు

అరే అవి జూ నుంచి తప్పించుకున్న

సింహాలు

మనుషుల మీదకి దూకే

భయంకర ఓనమాలు

* * *

చంపి కొండల్లో పారేశిన వాడి శరీరం

రాగం కోసం బిగించిన ఫిడేలులా పడి వుంది

వాడినోరు పాడిన పాటలు

ప్రవహించే నదులు ఆగి ఆలకించేవి

చావులేని వాడ్ని చంపిన మూర్ఖులకు

తెలీదు

ఏ మృత్తిక పువ్వును మనిషికి కానుకగా

ఇచ్చిందో అది వాడి నిర్మాణంలో ఉందని

* * *

కోకిల పుస్తకాల నుంచి పారిపోయి

కొమ్మ ఎక్కిన గాన సామ్రాట్టు

చంద్రుడు ప్రణయాగ్నుల్లో కాల్చిన

పెసరట్టు

* * *

ఎవడు ఏడవగలడు

మరోకడికోసం!

అంతశక్తి ఎవడి కుంది

నీ కోసం ఏడ్చే వాడికి

నీవు ఋణగ్రస్తుడివి

మార్క్స్ కు ఈ శతాబ్దపు

అన్నార్తులందరూ

ఋణ గ్రస్తులు

* * *

వాడు ఎందుకు చస్తున్నాడనుకున్నావ్

ఆ అడవుల్లో అన్ని గాయాలతో-

వాడు ఎందుకు మరణిస్తున్నాడు!

ఎందుకంటే

వాడికి ఇవ్వబడిన ఆయుస్సు చాలదు

నూరేళ్ళకు బదులు వెయ్యేళ్ళు కావలి

మందులతో రాదు అమరత్వం

మరణంతో వస్తుంది

* * *

శబ్దాన్ని ఎవడు అలా ఎత్తాడు

ఒక మధు పాత్రలా

అతడు కవి అయి వుంటాడు

ఒక గీతికతో ఈ వసంతరుతువుకు

ప్రారంభోత్సవం చేసిందెవరు

అది కోకిల అయి ఉంటుంది

సూర్యుడు దున్నుకుంటూ వస్తాడు

మన ప్రాతఃకాల స్వప్నంలోకి

నక్షత్రంలా నగ్నమైన ఆమె తనువూ

చేపలా వస్తుంది

నా అరచేతిలోకి-

* * *

కొండలు కొండలే చేధిస్తున్నారు

అరే నీళ్ళ నెంత భాదిస్తున్నారు

డాములు కట్టి కాలువలు త్రవ్వి

ఆకలి తరపున సృష్టితోనే వాదిస్తున్నారు

* * *

సముద్రమైన మనిషిలో నుంచి

సత్యం ఎండిపోవడం చూస్తే

ధరిత్రి మీద

సముద్రాలూ ఎండిపోతాయని

భయమేస్తుంది

పర్వతాలు పారిపోతాయని

భయమేస్తుంది

వృక్షాలు పుష్పవతులై నడిచే రోజు

రాదని భయమేస్తుంది

* * *

మెదడు లేని క్యాబేజీ వాడి తల

నగరాల్లో ఉన్న కాలేజి వాడి వల

వాడు బంగాళాఖాతంలా నోరు

తెరచి ఆవులిస్తాడు

మాటల చెత్త కుప్పలు సృష్టిస్తాడు

త్రవ్వగా త్రవ్వగా

మొహంజోదారోలో కుండపెంకులా

వాడి పుస్తకాల దిబ్బల్లో

ఎక్కడో ఒక పోయెం-

* * *

జీవన భాషలో చెట్టు ఒక

ఛాయామయ విరామం

ఎక్కడ చేరి పక్షులు మనుష్యులు

నిశబ్దాలై కలలు కంటారో-

దాన్ని విరిచి గొడ్డలి చేయకు

దాన్ని ఉరికంబం చేయకు

దేశపు వీరత్వాన్ని దానికి వేలాడదీయకు

* * *

జీవించిన వాడు పళ్ళుగా ధాన్యంగా

మారిన భూమిని తింటాడు

మరణించిన వాడు

వట్టి భూమినే తింటాడు

* * *

ఏ నక్షత్రం కోసం

నిరీక్షిస్తూ

నా పాటలన్నీ పాడేనో

అది ఈ దేశం మీద

ఉదయించనే లేదు

ఎగిరి పోయింది

మా వయస్సు మాత్రం

వాలి పోయిన ఆకాశంలో

ఒక పక్షిలా-

* * *

అరే ఈ కోకిలలు పాడుతున్నాయే

వాటికి మా కన్నీళ్ళు కనిపించవా ఏమిటి!

ఒంటి మీద వసంతం పూసుకున్న వాడికి

గుండెల్లో జీవన పోరాటాలు ఉండవాఏమిటి!

* * *

మీకు కావాలి

పుస్తకాల్లో ఉండే చంద్రుడూ

ఆకాశమూ

కారణం మీ భవనాలూ

మిమ్మల్ని ఆకాశం నుంచి

విడదీశాయి

చలికాలంలో కూడా

చందమామ ఆకాశము

మాతో కలిసే ఉంటాయి

చలికి చనిపోయిన మా పిల్లలు

చంద్రలోకం వెళ్లి ఆడుకుంటారు

* * *

ఎవడి చేతనలో విమాన దాడులు

జరుగుతాయో

నగరాల భారీ గోడలు

బాంబుల వర్షాల్లో కూలుతాయో

సైన్యాల బూట్లు ఎవడి జీవన పేజీలమీద

నడుస్తాయో

దేశాల ఇనపతీగెలు చెల్లాచెదరై పోతాయో

ఎవడి గుండెల్లో

మానవ రక్తం గొంతులెత్తి విలపిస్తుందో

ఎవడి మెదడులో నక్షత్రం బ్రద్దలౌతుందో

వాడే పద్యాల పితామహుడు-

* * *

సముద్రం ఒకడి కాళ్ళ దగ్గర కుర్చుని మొరగదు

తుఫాను గొంతు చిత్తం అనడం ఎరుగదు

పర్వతం ఎవడికి వంగి సలాం చేయదు

నేనింత పిడికిడు మట్టె కావొచ్చు

కానీ కలమెత్తితే నాకు

ఒక దేశపు జెండా కున్నంత పొగరుంది

* * *

నవ్వు మొహాన రాశిన వాళ్ళని చూస్తే

నా చెయ్యి బాంబు కోసం వెతుకుతుంది

వాళ్లకు నవ్వేంతటి సుఖం ఎలా దొరికింది

ఈ దేశంలో:

ఈ దేశంలో వంగే వాడికి

వంగి సలాం చేసే వాడు పుడుతున్నాడు

జాగ్రత్త:

ఈ లక్షణం తల యేత్తిందంటే

ఆకాశంలో తోక చుక్క పుట్టిందన్నమాటే

* * *

నా అవయవాలకు నీచంగా వంగే

భంగిమలు తెలీవు - నేను సత్రగ్రహిని

నా కశ్మల శరీరాన్ని దగ్ధం చేసుకుని

తప్త హిరణ్య ద్రవంగా ప్రవహిస్తున్నాను

నా దేశపు రహదారుల్లో -

రండి నాతో కలిశి.

నామిని నిజంగానే పుడింగే (పుస్తకం.నెట్ లో జంపాల గారి సమీక్షకు నా స్పందన )

ఏ గొప్ప ఆదర్శాల గురించి నామిని ఎప్పుడు  మాట్లాడలేదు ఏ కథలోనూ తను పాటకుల మీద పెమానం చేసి "నేను నూటికి ఇన్నూరు శాతం సత్తె పెమనికంగా సెప్తుండా నేను   సత్తె అరిచ్చేన్ద్రుడ్ని అని రోమ్మిరుస్కుని నిలబడింది లా.    
                                                     నా నంగి చేష్టలు, నా జుటాతనాలు, నా లోబి తనాలు,నా తాగుబోతు బుద్ధి, నా దొంగతనాలు అని తను వొంగొంగి దణ్ణాలు పెట్టుకున్న సందర్బాల గురించి సూళ్ళురుపేట, రాజంపేట లో తనని నలగోట్టిన సంగతిని  రాసుకున్నాడు గాని నిక్క నీలుక్కుని బిర్ర బిగుసుకుని ఫోటోకి ఫోజిచ్చుకోల కదా   ఇంకా ప్రముఖ రచియిత వంశి తన "పసల పూడి పులిసిన పులుసుని" నాలికి మిందేస్కుని అ టేస్ట్ మింద ఒక టెక్స్ట్ మెస్సేజ్ పంపమని  సేత పోరిన నామిని కలం యవన్న వొంగిదా?
బాపు చేత ఫోన్ చేయిస్తే  మాత్రం బాపు కాదు వాళ్ళ  బాబు చెప్పిన మరి నామిని అంటే మొగాలయే కదా  మళ్ళా రెకమండేషన్లు అంటే మా వోడికి అరికాలు మంట నేత్తికేక్కధ మరి. (ఇల్లేరమ్మ కథలేసినాడంటే కుసింత అర్ధం ఉండాదప్ప సుసీలమ్మ పైగా నువ్వే నా గురువంది ఐన ఈ కేడి నాయాలు తన పేరుని మాత్రం యేస్కోనీల కద అ యమ్మ పుస్తకంలో) నామిని కల్పనా సాహిత్యం రాయలేడు అని ఒక విసురు కల్పనా సాహిత్యం అందురు ఎలాగబెడతాఉండారుగదా ఏందీ భూమి పుట్టినప్పట్నుండీ ...

ఇట్ట ఇలావరిగా పక్కకు పిల్చుకేల్లి నా ఒక్కడితోనే తోనే మాట్లాడతున్నట్టు ఎవోక్కడు అన్న మనకు చెప్పినాడ కథలు  అని.. శైలి కంటే వస్తువే ముఖ్యమా? ఇప్పటిదాకా తెలుంగు సాహిత్యం తన చూపులు సారించని వస్తువులు ఉన్నాయా జంపాల  గారు? అయిన నామిని ని మీరుగాని నేనుగాని తన బుక్స్ ఇష్టంగా చదివే వారందరూ నచ్చేది తన శైలినే కదా? అచ్చరం పొల్లుబోకుండా కయ్యిల్లో ఊర్లల్లో  అచ్చరం మొకం చూడని వాళ్ళు మాట్లాడే మాటల్ని అచ్చులోకి దింపిన విలేజ్ బెమ్మ కదా సా.  నామినంటే.

         ఉడికాయో లేదో అని వేడి వేడి అవుర్లోంచి ఎత్తుకు తిన్న వేరు శేనక్కాయలా  లేవ?లేత తాటి ముంజులలో నీళ్ళ ను జుర్రుకుని ముంజుని తిన్నట్టులేదా దాని చుట్టూ ఉన్న వొగరు తపక ని ఉసేసినట్టే  జ్యోతి లో తప్పుడు లెక్కలు సుసీలమ్మ కంప్యూటర్ సంగతిని ఉసేసి సామాన్యుడి ఆనందాన్ని ఆస్వాదించండి సా. నామిని లాంటి సేతురోడు లేని ఊరు ఊరే కాదని నా ఇన్నపం.

కథంటే సేప్పినట్టు ఉండాలే కానీ రాసినట్టే ఉండకూడదనే మాట తెలుగచ్చరం పోయేదాకా నిలబడే మొగలాయ్ మాట కదా..ఇప్పటి దాక యేన కొడుకు సేప్పినాడో ఇంత నికార్సుగా.." అ గుడిసెలో కిరసనాయులు దీపం ఆరు సబ్జెక్టులు ఫెయిల్ అయి పోయిన పదో తరగతి కుర్రాడిలా బిక్కు బిక్కు మంటోంది"... అన్న పోలికని మనోడు ఎదిరించి నాడంటే నాకెంత సంతోషమో మాటల కందట్లేదురా నాయనలారా అమ్మలారా..కాకపోతే కిరసనాయులు దీపం కి తగులుకుని ప్రాణం కోటకలాడతున్న  రెక్కలున్న ఏ పురుగో దోమో ఈగో  అని రాయొచ్చు కద.  రావి శాస్త్రి , కేశవరెడ్డి మింద నామిని విసుర్లకి నాకు శాన కులుగ్గానే ఉండాది..హాయిగా వల్లిరుసుకుని అవులించినట్టే...... నామిని ఈ రోజున కోత్తగా అర్ధం అవడం ఏంటో నాకు పూర భోదపడట్ల..పచ్చనాకు సాక్షి గా చదివిన బుర్రున్న పెతోడికి యిట్టె తెలిసి పోవల్న్నే కానీ తెలియకపోతే మళ్ళ ఇకొక తురి చదవాలా.నామిని రాసిన కతలు అనేకంటే సెప్పె కతలంటేనే మరేద నాకు వాళ్ళమ్మతో కలిసి చేసిన జుటా పనులు జూస్తే తెలిద అని  వీళ్ళకి అని నాకు ఒకటే ఆచ్చేర్యంగ మనోఎద గా ఉండాదప్ప ..........  
నాకు చిన్నప్పుడు ఒక కల వచ్చేది అదేంటంటే నేను చెప్పుల్లేకుండా మట్టిలో ఓ అంట ఆడుకుంటూ దుమ్ములో కాలితో నాగల్లగా దున్నుకుంటా పోతుంటే రుపాయి బిళ్ళలు వచ్చేవి అట్టా ఎన్ని గేలకత ఉంటె అన్ని.. ఈ రకంగా ఎవురికన్నా డాలర్లు  దొరకతా ఉండయనుకునే అడిగాడేమో ఐన ఎన్జీ ఓ లు  జెపి కంటే పిల్లలో జీకే పెంచుతాననే నామినే బెటర్ కద .....ఛా..నాశినం ఈ మాటగూడ నాతో చెప్పించాల ఏందీ..

నా మాటలు

వరిపైరులో కలుపు మొక్కలని పెరకి వేసేటప్పుడు
వరిమొక్క వేర్లు కొన్ని తెగుతాయ్
అలానే నా మాటలు
నీకు కొంత భాదను కలిగిస్తాయ్
అంత మాత్రాన నేను కలుపు మొక్కను పీకకుండా ఉండలేను..

ఎందుకంటే నువ్ ఆరు వదంతుల  గాను
నూరంతలుగాను  పండలనే నాకోరిక...

నీలో తుఫాన్..

నీలో నిజంగానే
తుఫాన్ ఉందా
నేను ఇటు
రెడీగా ఉన్నా
తీరం దాటదేం మిత్రమా?

నా ప్రశ్న..

నేనడిగినదానికి
నువ్ పడేసిన
పదాల గుంపు లో
ఏది ఏరి చూస్కున్న
వొక్కటి సరిపోక
నా ప్రశ్న అలానే
నిలబడి ఉంది..